COUNT YOUR BLESSINGS!!

"He saved them from the hand of him who hated them, and redeemed them from the hand of the enemy. The waters covered their adversaries. There was not one of them left. Then they believed his words. They sang his praise. They soon forgot his works. They didn't wait for his counsel."(Psa 106:10-13)

Here is the beginning of the destruction of Israelites. God delivered them from the strong - cruel hand of Pharaoh by his mighty hand. Jehovah performed so many miracles in the land of their enemy. They saw all those miracles by their eyes. They saw the mighty hand of The God of Israel divided  the sea and when the water became like a wall to them. They saw by their own eyes when the Pharaoh’s chariots cast into the sea and his army drowned in the Red Sea. Yes, They sang His praise with the laud voice by saying:
“ I will sing to the Lord, for He has triumphed gloriously! The horse and its rider He has thrown into the sea! The Lord is my strength and song, And He has become my salvation; He is my God, and I will praise Him; My fathers God I will exalt Him.” Ex15:1-2
But soon, when they begun the journey to their promise land through the wilderness, they forgot all the blessings, the miracles… all the works done by their God.

Brothers & sisters of mine, I want to call back your memories. Just seat back and count the works of God that are performed in your life on those past years. I am not saying remember your bad days and failures or the things you lost… forget them! But think and meditate what God has done in your life. If you do so, you will be filled in faith and you will be strong for tomorrows’ journey.

O you blessed sons and daughters of my Father! I have a different message for you today while you are counting your blessings. Check what you are counting. Are you counting your account balance in the Bank or in your wallet? Or are you looking to your mansion, cars, business…? Are you satisfied by what you have and you are thinking these are the real blessings of your father? ..."Yes!" you can say me “Every good gift and every perfect present comes from heaven; it comes down from God, the Creator of the heavenly lights, who does not change or cause darkness by turning.”

But, you sons and daughters of my Father, let me show you the real blessing that comes from heaven. “Blessed be the God and Father of our Lord Jesus Christ! He has blessed us in Christ with every spiritual blessing in the heavenly realm” (Eph.1:3)
Know that these blessings are the blessings of HEAVENLY REALM, because they came from heaven. So then, they will show you where and from where you are. Let us count them together.
1. Blessed are the poor in spirit, for theirs is the Kingdom of Heaven.
2. Blessed are those who mourn, for they shall be comforted.
3. Blessed are the gentle, for they shall inherit the earth.
4. Blessed are those who hunger and thirst after righteousness, for they shall be filled.
5. Blessed are the merciful, for they shall obtain mercy.
6. Blessed are the pure in heart, for they shall see God.
7. Blessed are the peacemakers, for they shall be called children of God.
8. Blessed are those who have been persecuted for righteousness' sake, for theirs is the Kingdom of Heaven.
9. Blessed are you when people reproach you, persecute you, and say all kinds of evil against you falsely, for my sake. Rejoice, and be exceedingly glad, for great is your reward in heaven. For that is how they persecuted the prophets who were before you. (Mat 5:1-12)

Hope you know that you can’t buy them from any religious markets, or they will not be found any were in this world. Or your work is not necessary to make them yours. THEY ARE SIMPLY YOURS IN CHRIST JESUS. Are you IN CHRIST? Then they are yours. So seat back and count your blessings. How many of them are manifested in your life? Search your heart. Be sure, all are in you. Because CHRIST IS IN YOU. As much as you are living in Him, you will be blessed more & more by these blessings.

“የዘላለም ፍርድ” 2

“ያመኑትም ያላመኑትም ፍጻሜ በሌለው የፍርድ እሳት ይቀጣሉ”

በዚህ የዘላለም ፍርድ ጉዳይ ላይ በክርስትና ሃይማኖት ውስጥ ብቻ “ዩኒቨርሳሊዝም” የሚባለውን ሳንጨምር ቢያንስ አራት አይነት አስተምህሮዎች አሉ። እነርሱም፡-

1. አርሚኒያኒዝም፡- እግዚአብሔር ፍቅር ነው። ከዚህም የተነሳ የሰው ልጆችን ሲፈጥር ዓላማው ለስቃይ አልነበረም። ነገር ግን ሰይጣን የመጀመሪያዎቹን ሰዎች ሲያስት ኃጢአት በኃጢአትም ምክንያት ሞት ወደ ዓለም ገባ። በዘመናት ሁሉ መካከል እግዚአብሔር የሰውን ልጆች ከዚህ ጥፋት ለማዳን የተቻለውን ሁሉ እያደረገ ይገኛል። እንዲያውም ልጁን ለመስቀል ላይ ሞት አሳልፎ የሰጠው እንኳን ሰዎችን ከዚህ ጥፋት ለማዳን ካለው ፍላጎቱ የተነሳ ነው። በእነዚህ በሁለት ሺኅ ዓመታት ውስጥ ወንጌል የተዳረሰው እጅግ በጣም ጥቂት ለሚሆኑ የሰው ልጆች ብቻ ነው። ነገር ግን ሌሎች ጥቂት ሺህ ዓመታት ቢጨመሩ ቤተክርስቲያን ያላትን ኃይልና አቅም ሁሉ አስተባብራ ወንጌልን ለዓለም ሁሉ ማዳረስ ትችላለች። በዚህም እግዚአብሔር ለእነርሱ ያለውን ፍቅር ሰዎች እየተረዱ፣ የመዳን ዕድላቸውን እየተጠቀሙና ከሰይጣን አገዛዝ ነጻ እየወጡ ይመጣሉ። ወንጌል ያልሰሙትን እና እንዲሁም ሌሎች ብዙ የዋሃን ሰዎችን ካለማወቃቸው የተነሳ እግዚአብሔር ይቅር እንደሚላቸው እናምናለን።

2. ”ካልቭኒዝም”፡-  እግዚአብሔር በጥበብ የተሞላ አምላክ በመሆኑ ከመጀመሪያ እስከ መጨረሻ ያለውን ሁሉ ያውቃል። በመሆኑም የዓላማው ፍጻሜ የሚሆነውና በዘላለም ሃሳቡ መሠረት የሚያድናቸው አስቀድሞ የወሰናቸውን ጥቂት አማኞች ብቻ ነው። እነዚህ አማኞች አስቀድሞ የተመረጡ በመሆናቸው ለዘላለም ይድናሉ። የተቀሩት ሁሉ ግን አስቀድሞም ቢሆን ለጥፋት የተመረጡ በመሆናቸው በዘላለም እሳት ውስጥ ተጥለው ይቀጣሉ። አሁንም ብዙዎች በዚህ የማይጠፋ እሳት ውስጥ ተጥለው በስቃይና በሰቆቃ ውስጥ ከመሆናቸውም በላይ ከዚያ የመውጣት ተስፋም የላቸው።  

 3. የይሆዋ ምስክሮች፡- ሰዎች ሁሉ የትንሳኤ ተስፋ አላቸው። በዚህ የመጀመሪያ ሕይወታቸው ወንጌልን ያላመኑና ያልተቀበሉ ሁሉ በሚመጣው ትንሳዔ ወንጌል ስለሚሰበክላቸው የመዳን ተስፋ አላቸው። በዚህኛውም ጊዜ ከአመጻቸው ያልተመለሱ ግን ለዘላለም ከእግዚአብሔር ጽንፈ ዓለም ለአንዴና ለመጨረሻ ጊዜ ይወገዳሉ። ሕልውናም አይኖራቸውም። ምክንያቱም ሁለተኛው ሞት የተባለው የገሃነም ፍርድ የሚያመለክተው በዚያ ለዘላለም መሰቃየትን ሳይሆን ፈጽሞ ከሕልውና ውጪ መሆንን ስለሆነ። ይህም ከእግዚአብሔር አምላካዊ ባህርዩ ጋር የሚስማማ ነው።   

4. ፈንዳሜንታሊዝም፡- በዚህ ሕይወትና አሁን በሥጋ ያሉ ሰዎች ብቻ እውነተኛ ንስሐ ከገቡና ጌታ ኢየሱስ ክርስቶስን እንደግል አዳኛቸው አድርገው ከተቀበሉ ለዘላለም ይድናሉ። ነገር ግን የተቀሩት (ወንጌል የሰሙትም ያልሰሙትም) ሁለተኛ ዕድል የሚባል ነገር ስለሌለ ምሕረትና ተስፋ ወደሌለው የገሃነም እሳት ይጣላሉ፤ በዚያም ከዘላለም እስከ ዘላለም ይሰቃያሉ።
ይሄኛው ማለትም የፈንዳሜንታሊዝም አስተምህሮ አብዛኛው የክርስትናው ዓለም የተቀበለው ሲሆን የትምሕርቱ ምንጭ የሆነችው የሮማ ካቶሊክ ለረጅም ዘመናት በዓለም ሁሉ ላይ ከነበራት ጠንካራ ተጽዕኖ የተነሳ ስር የሰደደና በቀላሉ ሊታረም የማይችል አደገኛ ስህተት ነው። ምንም እንኳን በዚህኛው አስተምህሮ መሰረት “ጌታ ኢየሱስ ክርስቶስን እንደ ግል አዳኛቸው አድርገው ያመኑና የተቀበሉ ለዘላለም ይድናሉ” ቢባልም፤ እንደገና በዚሁ ተቃራኒ ከነዚህም አማኞችም መካከል በሕይወት ሳሉ ከአሮጌው ማንነታቸው ፈጽመው ነጻ ያልወጡና ድል ያልነሱ ክርስቲያኖች ልክ እንዳላመኑት ወገኖች ሁሉ ወደ እሳት ባህር እንደሚጣሉና በዚያም ከዘላለም እስከ ዘላለም እንደሚሰቃዩ ይታመናል። ለዚህም ነው ለዚህኛው መልዕክቴ እንደ ርዕስ የመረጥኩት “ያመኑትም ያላመኑትም ፍጻሜ በሌለው ፍርድ ይቀጣሉ” የሚለውን የወገኖቼን አስተምህሮ የሆነው።

“ከእናንተ ግንብ ሊሠራ የሚወድ ለመደምደሚያ የሚበቃ ያለው እንደ ሆነ አስቀድሞ ተቀምጦ ከሳራውን የማይቈጥር ማን ነው?ያለዚያ መሠረቱን ቢመሠርት፥ ሊደመድመውም ቢያቅተው፥ ያዩት ሁሉ። ይህ ሰው ሊሠራ ጀምሮ ሊደመድመው አቃተው ብለው ሊዘብቱበት ይጀምራሉ።” ሉቃ.14፡28-30

የዘላለምን ፍርድ በሚመለክት እነዚህ ከላይ ያየናቸው ሃይማኖታዊ አስተምህሮዎችና አስተሳሰቦች ሁሉ የሚያሳዩን ብዙዎቹ ወገኖቻችን ሳያውቁ የሚያመልኩት አምላክ ዓለምን ሳይፈጥር አስቀድሞ ‘ተቀምጦ’ ከሳራውን ያልቆጠረ፣ ምን ሊሰራ እንዳሰበ የማያውቅ፣ እቅድና ዓላማ የሌለው፣ ጥቂት ዕቅዶች ቢኖሩት እንኳን እነርሱን ለመፈጸም የማይችል ዓቅመ ቢስ “አምላክ” እንደሆነ ነው። በተለይም በአራተኛው ተራ ቁጥር ላይ የምናየውን የፈንዳሜንታሊዝም አስተምህሮ የሚያራምዱ ወገኖች (ትኩረቴ በተለይ በእነርሱ ላይ የሆነው አሁን የሚሰሙኝ እነርሱ ስለሆኑ ነው) ቁጭ ብለውና ረጋ ብለው ሊያስቡት የሚገባ ነገር አለ። ክርስቶስ ኢየሱስን በማመን ከእግዚአብሔር ዳግመኛ ሲወለዱ፣ የተወለዱት “ከማይጠፋው ዘር” ነው። ይሀም የማይጠፋ ዘር በእነርሱ ያለው ክርስቶስ ነው። እግዚአብሔር በክርስቶስ በኩል በእያንዳንዳቸው ሕይወት የጀመረው ሥራ አንድ ቦታ ላይ ሲደርስ የሚቆም ወይም የሚበላሽ፣ ተበላሽቶም የሚጣል አይደለም። ይህ ደግሞ የሆነው ከእነርሱ ማንነትና ብቃት ሳይሆን ሥራውን የጀመረው እግዚአብሔር በመሆኑ ነው። “በእናንተ መልካምን ሥራ የጀመረው እስከ ኢየሱስ ክርስቶስ ቀን ድረስ እንዲፈጽመው ይህን ተረድቼአለሁና” እያለ ሐዋርያው ጳውሎስ በዘመኑ የነበሩትን ክርስቲያኖች ያበረታታ እንደነበር የምናነበው፣ የሚያመልከውን አምላክ በሚገባ ያውቀው ስለነበር ነው።

ከሰዎች ሁሉ ይልቅ በተለይ በተለይ እግዚአብሔር በአንድያ ልጁ በክርስቶስ ኢየሱስ ደም ዋጅቶ የራሱ እንዳደረጋቸው የሚመሰክሩ ወገኖች፣ በሕይወታቸው ላይ ከሚታይና ከሚገለጥ የሥጋ ድካም የተነሳ ከዕለታት አንድ ቀን ከእግዚአብሔር እጅ ተቆርጠው ለዘላለም እንደሚጣሉና በዚያው ለዘላለም እንደሚጠፉ ሲያስቡና ሲያምኑ ማየት እጅግ በጣም ልብ ይሰብራል። እውነት ነው፣ ዳግመኛ የተወለድነውና በክርስቶስ ደም የተዋጀነው እንደ ልባችን እየፋነንን ልንኖር አይደለም። እንደ እውነተኛ ክርስቲያኖች የምንኖረው በእኛና ለእኛ ሳይሆን በክርስቶስና ለክርስቶስ ነው። እግዚአብሔርም የጠራን ለእርኩሰት ሳይሆን በቅድስና እና ለቅድስና ነው። ስለዚህም የየራሳችንን ዕቃ (ማንነት) በቅድስና እና በክብር እንድናገኝ፣ መዳናችንንም በፍርሃትና በመንቀጥቀጥ እንድንፈጽም፤…. አለበለዚያ ግን እግዚአብሔር የሚበቀልና የሚቀጣም አምላክ እንደሆነ በመጽሐፍ በግልጽ ተነግሮናል። ጌታ ኢየሱስ ክርስቶስም ስለእውነተኛው የወይን ግንድ የተናገረው ቃል የሚያመለክተንም ይሄንኑ ነው፡- “እኔ የወይን ግንድ ነኝ እናንተም ቅርንጫፎች ናችሁ። ያለ እኔ ምንም ልታደርጉ አትችሉምና በእኔ የሚኖር እኔም በእርሱ፥ እርሱ ብዙ ፍሬ ያፈራል። በእኔ የማይኖር ቢሆን እንደ ቅርንጫፍ ወደ ውጭ ይጣላል ይደርቅማል፤ እነርሱንም ሰብስበው ወደ እሳት ይጥሉአቸዋል ያቃጥሉአቸውማል።” ዮሃ.15፡5-6

እዚህ ላይ ግን በጥንቃቄ የምንመለከተው ነገር አለ። ጌታ ኢየሱስ ክርስቶስ በሌላ ስፍራ “አብ የሚሰጠኝ ሁሉ ወደ እኔ ይመጣል፥ ወደ እኔም የሚመጣውን ከቶ ወደ ውጭ አላወጣውም” በማለት እንደተናገረ እናነባለን። (ዮሃ.6፡37) “በእኔ የማይኖር እንደ ቅርንጫፍ ወደ ውጭ ይጣላል ==== ወደ እኔም የሚመጣውን ከቶ ወደ ውጭ አላወጣውም።” እግዚአብሔር በተለይም በክርስቶስ እምነት ዳግመኛ በወለዳቸው ልጆቹ ላይ በሚፈጽመው ቅጣት፣ ቁጣና ፍርድ፣ በፍርዱም ውስጥ ያለውን ዓላማውን በመረዳት ወደ ትክክለኛው የእግዚአብሔር ሃሳብ ለመድረስ እነዚህን ሁለት የጌታ ቃሎች ማስታረቅ ይጠበቅብናል።

በዘመኑ በአሕዛብ ዘንድ እንኳን የማይፈጸም ኃጢአት በቆሮንቶስ ክርስቲያኖች መካከል መፈጸሙን ሐዋርያው ጳውሎስ በጻፈላቸው መልእክት ውስጥ ተጽፎ እናነባለን። ከዚህም የተነሳ ዝሙት የሚባለውን ክፉ ኃጢአት የሰራውና የአባቱን ሚስት ያገባው ሰው ከመካከላቸው እንዲወገድ ጳውሎስ ከሩቅ ሆኖ ያወጣው የፍርድ ቃል ይህ ነበር፡-
“እኔ ምንም እንኳ በሥጋ ከእናንተ ጋር ባልሆን፥ በመንፈስ ከእናንተ ጋር ነኝ፥ ከእናንተም ጋር እንዳለሁ ሆኜ ይህን እንደዚህ በሠራው ላይ በጌታችን በኢየሱስ ክርስቶስ ስም አሁን ፈርጄበታለሁ፤ እናንተና መንፈሴም ከጌታችን ከኢየሱስ ክርስቶስ ኃይል ጋር ተሰብስበን፥ መንፈሱ በጌታ በኢየሱስ ቀን ትድን ዘንድ እንደዚህ ያለው ለሥጋው ጥፋት ለሰይጣን እንዲሰጥ ፍርዴ ነው።”( 1ቆሮ.15፡3-5)  

ይህ ሰው ከእግዚአብሔር ሕዝብ መካከል መወገዱ፣ ወደ ውጭ መጣሉ፣ ለሥጋው ጥፋት ለሰይጣን ታልፎ መሰጠቱ…. ጽድቅ የተትረፈረፈበት ትክከለኛ የእግዚአብሔር ፍርድ ነው። መንፈሱ በጌታ ቀን መዳኑም ጥበብና ማስተዋል የሞላው፣ ዕቅድና ዓላማ የነበረው የእግዚአብሔር ቅን ፍርድ ነው። ወደ ውጭ የተጣለው ለዘለላለም ፈጽሞ ሊጠፋ አልነበረም። ምክንያቱም፤ ያለው ሸክላውን እንደወደደ አድርጎ መልሶ ሊሰራ በሚችለው “ሸክላ ሰሪ” እጅ ነውና!!!!!!  

እግዚአብሔር ሁሉን ያድን ዘንድ በራሱ ምሎአል!!!!!

“እናንተ የምድር ዳርቻ ሁሉ እኔ አምላክ ነኝና ከእኔም በቀር ሌላ አምላክ የለምና ወደ እኔ ዘወር በሉ፣ ትድኑማላችሁ፤ ቃሌ ከአፌ በጽድቅ ወጥታለች፣ አትመለስም፡- ጉልበት ሁሉ ለእኔ ይንበረከካል፣ ምላስም ሁሉ በእኔ ይምላል ብዬ በራሴ ምያለሁ።” ኢሳ.45፡22-23

እግዚአብሔር ሁሉን ለማዳንና ወደራሱ ለመመለስ ብቻ ሳይሆን፣ ሁሉን ይባርክ ዘንድ በራሱ ምሎአል። እርሱ በማይታጠፍ ቃሉ ይህን የማይሰበር ኪዳን ያደረገው “የእምነት አባት” ከተባለው አብርሃም ጋር ነው። ይህ ኪዳን አይሰበርም፣ ከአፉም የወጣው ቃል ሳይፈጸም ወደእርሱ አይመለስም። እርሱ ስሙ “ይሆዋ” ነው። የሰጠውን ተስፋ ይፈጽም ዘንድ የታመነ፣ ደግሞም ፈቃዱንና የወደደውን ሁሉ ያደርግ ዘንድ እውቀት፣ ጥበብ፣ ማስተዋል፣ ጉልበት፣ ኃይልና ችሎታ ያለው ሕያውና እውነተኛ አምላክ!!!!!

“የእግዚአብሔርም መልአክ አብርሃምን ከሰማይ ሁለተኛ ጊዜ ጠራው እንዲህም አለው፡- እግዚአብሔር፡- በራሴ ማልሁ ይላል፤ ይህን አድርገሃልና፣ አንድ ልጅህንም አልከለከልህምና በእውነት በረከትን እባርክሃለሁ፣ ዘርህንም እንደሰማይ ከዋክብት በባህር ዳር እንዳለ አሸዋ አበዛዋለሁ፤ ዘርህም የጠላቶችን ደጅ ይወርሳል፤ የምድር አሕዛብ ሁሉ በዘርህ ይባረካሉ፣ ቃሌን ሰምተሃልና።” ዘፍ.22፡16-18

እንደ ሰማይ ከዋክብትና በባህር ዳር እንዳለ አሸዋ የሚበዛው፣ የጠላቶቹን ደጅ የሚወርሰውም ሆነ የምድር አሕዛብ ሁሉ የሚባረኩበት የአብርሃም ዘር አንድ ነው፤ እርሱም በመጽሐፍ “የአብርሃምን ዘር ይዞአል እንጂ የያዘው የመላእክትን አይደለም” ተብሎ የተነገረለት የሕያው እግዚአብሔር ልጅ ጌታ ኢየሱስ ክርስቶስ ነው። እግዚአብሔር ኢየሱስ ክርስቶስን ከሞት አስነስቶ በቀኙ ሲያስቀምጠው፣ በዚህ ዓለም (Gr. age) ብቻ ሳይሆን በሚመጣውም ዓለም (Gr. age) ከሚጠሩት ስሞች ሁሉ በላይ የሆነ ስም ሰጥቶት ነው። ይሄ ስም በሰማይና በምድር ከምድርም በታች ከሚጠሩት ስሞች ሁሉ በላይ የሆነ ብቻ ሳይሆን፣ በሰማይና በምድር ከምድርም በታች ያለውን ፍጥረት ሁሉ ለእግዚአብሔር የመዋጀትና የማዳን ኃይልና ጉልበት ያለው ስም ነው። ሐዋርያው ጳውሎስ ለፊሊጲስዩስ ክርስቲያኖች በጻፈው መልዕክቱ ውስጥ በግልጽ እንደተናገረው፤ በሰማይም ሆነ በምድር ከምድርም በታች ያሉት ሁሉ በኢየሱስ ስም ይንበረከካሉ፣ ምላስም ሁሉ ለእግዚአብሔር አብ ክብር ኢየሱስ ክርስቶስ ጌታ እንደሆነ ይመሰክራል።
“ኢየሱስ ጌታ እንደሆነ በአፍህ ብትመሰክር፣ እግዚአብሔርም ከሙታን እንዳስነሳው በልብህ ብታምን ትድናለህና፤ ሰው በልቡ አምኖይጸድቃልና በአፉም መስክሮ ይድናል” (ሮሜ.10፡9-10)

ልብ በሉ!! ይህ ስም የሚጠራው በምድር ብቻ አይደለም፤ በላይ በሰማይም፣ከምድር በታችም ነው። ከምድር በታች ምን አለ ይሆን??? ይህ ስም የሚጠራው በዚህ ዓለም ወይም በዚህ ዘመን ብቻ አይደለም፤ በሚመጡትም ዓለማትና ዘመናት ጭምር እንጂ!!! አስተውሉ!!!! ለጌታ ኢየሱስ ክርስቶስ ስም የሚንበረከክ ጉልበት ያለው በምድር ብቻ አይደለም፤ በሰማይም፣ ከምድር በታችም ነው እንጂ!!! ከምድር በታች ምን ይኖር ይሆን??? እግዚአብሔር አብ ጌታ ኢየሱስ ክርስቶስን ከሞት አስነስቶ “ጠላቶችህን የእግርህ መረገጫ እስካደርግልህ ድረስ በቀኜ ተቀመጥ” ያለው፤ በቀደመው ዘመን “ዘርህም የጠላቶችን ደጅ ይወርሳል” ብሎ ለአብርሃም የሰጠውን ተስፋ ሊፈጽም ነው።

እንዴ!! “እግዚአብሔር” ብለን የምንጠራው አምላክ እኮ ስሙ “ይሆዋ” ነው። እርሱ የሰጠውን ተስፋ ይፈጽም ዘንድ የታመነ፣ ደግሞም ፈቃዱንና የወደደውን ሁሉ ያደርግ ዘንድ እውቀት፣ ጥበብ፣ ማስተዋል፣ ጉልበት፣ ኃይልና ችሎታ ያለው ሕያውና እውነተኛ አምላክነው። ትዕቢቱ “እስከ ሰማይ ጥግ” የደረሰው ናቡክደናፆር፤ በሌላ ልብና በሌላ ሰውነት፣ ሰው ከሚኖርበት ዓለም ተለይቶና፤ ጽድቅ በተትረፈረፈበት የእግዚአብሔር ፍርድ አማካኝነት ትህትናን ተላብሶ ፍጹም አዲስ ሰው ከሆነ በኋላ የተናገረውን አድምጡ!! “በምድርም የሚኖሩ ሁሉ እንደምናምን ይቆጠራሉ፣ በሰማይም ሠራዊት በምድርም ላይ በሚኖሩ መካከል እንደ ፈቃዱ ያደርጋል፣ እጁንም የሚከለክላት ወይም፡- ምን ታደርጋለህ? የሚለው ማንም የለም።”

የእግዚአብሔር ኃይል ብዙ ሆኖ ሳለ የሚዋሹት ግን ጠላቶቹ ናቸው። በእርግጥም የሕያው እግዚአብሔር ልጅ ጌታ ኢየሱስ ክርስቶስ ጠላቶቹን ሁሉ ከእግሩ በታች እስኪያደርግ ድረስ ይነግሣል። አለቅነትን፣ ኃይላትን፣ ስልጣናትን ሁሉ ይሽራል። “የመጨረሻ ጠላት” የተባለው ሞትም ከእግዚአብሔር ፍጥረት ሁሉ ላይ የሚወገደው እርሱ “በማያልፍ ሕይወት ኃይል” በመልከ ፄዴቅ ሹመት የዘላለም ካህን በሆነበት ሰማያዊ አገልግሎቱ ነው። ከእግዚእብሔር ፍጥረት ሁሉ ላይ ጠላትነትን አስወግዶ ሁሉ ከተገዛለት በኋላ እርሱ ራሱ ደግሞ ሁሉን ላስገዛለት ሲገዛ እግዚአብሔር ሁሉ በሁሉ ይሆናል። ሁሉን የሚያድንበትና ሁሉን ወደራሱ የሚመልስበት ጥበብ፣ እውቀት፣ማስተዋል፣ ኃይልና ችሎታ ያለው በጉልበቱም ብርታት የሚራመደው ሕያው አምላክ እንዲህ ይላል፡- “በጽድቅ የምናገር ለማዳንም የምበረታ እኔ ነኝ!!!!!!”

“የዘላለም ፍርድ”

“የዘላለም ፍርድ” ትምሕርት “የመጀመሪያ” ወይም መሠረታዊ ከሚባሉት የክርስትና ትምሕርቶች ውስጥ አንዱ ነው። ነገር ግን ስለዚህ “የመጀመሪያ” ስለተባለው ትምሕርት ዛሬ ያለው መረዳትና አስተሳስብ ሐዋርያት የክርስትናን መሠረት በትምሕርታቸው በጣሉበት ዘመን ከነበረው ይዘትና መልክ በእጅጉ የተራራቀ ነው። የሮማ ካቶሊክ ወንጌልን ለመስበክና ሰዎችን ወደ ክርስቶስ ለማምጣት ከተጠቀመችባቸው የሰው ብልሃቶች አንዱ አሕዛብ የየራሳቸውን ልምምድ ይዘው ወደ ቤተክርስቲያን እንዲገቡ ማበረታታት ከመሆኑ በተጨማሪ፣ ሰዎች ክርስቲያን ካልሆኑ ፍጻሜ በሌለው የገሃነም እሳት እንደሚጠፉ ማስፈራራትም ነበር። ለዚህም ነው በግሪኩ መጽሐፍ ቅዱስ ውስጥ የሚገኘውንና ቀጥተኛ ትርጉሙ “ዘመን/age” የሆነውን Aion የተባለውን አንዱን ቃል “Everlasting, eternal. forever, forever and ever, world, world without end… በሚሉና የተለያየ ትርጉም ባላቸው የእንግሊዝኛ ቃላት እንዲተኩ ተደርጎ፣ ሰዎች ስለ ዘላለም ፍርድ ያላቸው ግንዛቤ እንዲዛባ የተደረገው። ። እኛ ግን “የዘላለም ፍርድ” ማለት ምን ማለት እንደሆነ ጠልቀን ከመመርመራችን በፊት፣ ሁለቱን ቃሎች ለያይተን ብናጠናቸው በነገሩ ላይ የጠራ መረዳት እንዲኖረን ይረዳናል። ‘ዘላለም’ የሚለውንም ቃል ከማየታችን በፊት አስቀድመን ስለ እግዚአብሔር ፍርድ ብነንነጋገር ስለ ዘላለም ፍርድ የሚኖረን ግንዛቤ ይስተካከላል።  

“በአሕዛብ መካከል እግዚአብሔር ነገሠ በሉ፤ እንዳይናወጥም ዓለሙን እርሱ አጸናው፣ አሕዛብንም በቅንነት ይፈርዳል። ሰማያት ደስ ይበላቸው፣ ምድርም ሐሴትን ታድርግ፣ ባሕርና ሞላዋ ይናወጡ፣ በረሃ በእርሷም ያሉ ሁሉ ሃሴትን ያድርጉ፣ የዱር ዛፎች ሁሉ በዚያን ጊዜ በእግዚአብሔር ፊት ደስ ይላቸዋል፤ ይመጣልና በምድርም ላይ ሊፈርድ ይመጣልና፤ እርሱም ዓለምን በጽድቅ አሕዛብንም በቅንነት ይፈርዳል።” (መዝ.96፡10-13)

‘ፍርድ’ ስለሚለው ቃል ስናስብ፣ ለዘመናት ከሰማነው የተዛባ መረዳት የተነሳ፤ ቶሎ ብሎ ወደ አእምሮአችን የሚመጣው፣ ማለቂያና ፍጻሜ የሌለው የእግዚአብሔር “የቁጣ እሳት” ወይም ደግሞ ብዙዎች ወደፊት ይሆን ዘንድ የሚጠብቁት “ያላመኑት ሁሉ በጅምላ ወደ ‘ዘላለማዊው’ የገሃነም እሳት” መጣላቸው ነው። ነገር ግን የእግዚአብሔር ፍርድ አሉታዊ ገጽታ እንዳለው ሁሉ አዎንታዊ ገጽታም ያለው እንደሆነ፣ ከዚህም በላይ ደግሞ እግዚአብሔር የሚፈርደው በጽድቅና በቅንነት እንዲሁም በዓላማ እንደሆነ ማወቁ በጣም አስፈላጊ ነው። ይህን አለማወቃችን ግን “አምላካችን” ነው ብለን የምንጠራው እግዚአብሔር በሁለተኛው የዓለም ጦርነት ጊዜ የአይሁድ ዘር የተባለውን ሁሉ ከምድረ ገጽ ለማጥፋት ቆርጦ በመነሳት በዓለም ታሪክ “አስከፊ” የተባለውን የጅምላ ጭፍጨፋ ካደረገው ሂትለር ጋር አንድ ይሆንብናል። ወይም ደግሞ የሥራ አርማቸውን የፍትህ - የትክክለኛ ፍርድ (Justice) መለያ ምልክት የሆነውን የሚዛን ምስል አድርገውና በማንም ላይ ምንም ዓይነት ብይን (Verdict) ከመስጠታቸው በፊት በብዙ ትዕግስትና ምርመራ የነገሩን ግራና ቀኝ፣ ፊትና ኋላ ካዩ በኋላ ለጥፋቱ ተገቢውን ቅጣት ከሚፈጽሙት የዚህ ዓለም ዳኞች ያንስብናል። 

እግዚአብሔር ጻድቅ ፈራጅ ነው። ይህም ማለት ፍርዱ ይግባኝ የሌለው፣ ፍጹም ትክክልና ይህ ቀርቶታል የማይባል ነው። ነገር ግን እርሱ በኃጢአተኞችና በዓመጸኞች ላይ የሚፈርደው በንዴትና በብስጭት ተነሳስቶ ሳይሆን በጥበብና በማስተዋል ተሞልቶ ነው። በመሆኑም፣ ፍርዱ ዓላማና ግብ ያለው ከመሆኑ የተነሳ ውጢቱ የእርሱ መክበር ነው። የእግዚአብሔር ፍርድ ዓላማው “እርምት” (Correction) ነው። እስቲ አስቡት! ሁሉን ማድረግ የሚችል፣ “ህልቆ መሳፍርት” የሌለውን ዓለም በማይመረመር ጥበቡ የፈጠረ፣ ለእውቀቱና ለማስተዋሉ ወሰን የሌለው አምላክ፤..... ያለእርሱ ምንም ማድረግ የማይችሉትን ደካማ ፍጥረታቱን፣ የሰጣቸውን የሕይወት እስትንፋስ ወደራሱ ቢመልስና ቢሰበስብ በቅጽበት ዓይን “ወደ ምናምንነት” የሚለወጡትን የሰው ልጆች፣ በአንድ ወህኒ ውስጥ ዘግቶባቸው ለማይቆጠርና ፍጻሜ ለሌለው ዘመን በእሳት ጅራፍ ሲገርፋቸው ይኖራል??? አይባልም!!!! ይህ ማለት ግን እግዚአብሔር አይቀጣም፣ አይቆጣም፣ አይፈርድም….. ማለት ነው??? በጭራሽ!!!

ከእግዚአብሔር የፍርድ እጅ በታች መውደቅ እጅግ አስፈሪ ነው። እርሱ ከቅድስናው ክብር የተነሳ ኃጢአትን፣ ዓመጽንና ክፋትን ፈጽሞ ለማስወገድ ያለውን የማይለወጥ አቋሙን፣ ደግሞም የፍርዱን ጥልቀት - መጠንና ልኩን የገለጠው የልጁ የመስቀል ላይ ጣር ነው!!! ያኔ በቀራንዮው መስቀል ላይ ልጁ ስለ ሰዎች ሁሉ ከተቀበለው መከራና ፍዳ የተነሳ እግዚእብሔር ማንኛውም ሰው ከፍርድ በታች እንዲሆን ፈቃዱ አይደለም። ሁሉም በዚህ ሕይወት በሥጋ ሳሉ፣ በአንድያ ልጁ በጌታ በኢየሱስ ክርስቶስ በከፈተው የምሕረትና የጸጋ መንገድ ወደ ጽድቁና ወደ ቅድስናው ከፍታ እንዲደርሱ በጎ ፈቃዱ ነው። ከዘላለማዊ ሃሳቡ አንጻር ሲታይ ግን ይህ በዚህ ዘመንና ሕይወት ብቻ እንደማይሆንም የታወቀ ነው። ከዚህም የተነሳ በአንድም በሌላም መንገድ በዚህ ሕይወት ሳሉ የዚህ ጸጋ ተጠቃሚ ያልሆኑትን ከፍርድና ከኩነኔ በታች አድርጎ ሲቀጣ፤ “ፍቅር” የተባለው እግዚአብሔር ወደ “ጨካኝነትና አምባገነንነት” ተለውጦ አይደለም። አንዳንዶች እንደሚፈሩት የእግዚአብሔር ፍርድና ፍቅሩ ሁለት “የሚጋጩ” ባህሪያት አይደሉም። እርሱ ሲፈርድና ሲቀጣም፣ ሲራራና ሲምርም… ያው ፍቅር ነው። እግዚአብሔር እንደሰው ባይሆንም “ግራና ቀኝ እጆች” አሉት። “ግራ እጁን - The dark side of love ይሉታል። በሰው ልጆች እና በፍጥረቱ ሁሉ ላይ የሚፈርድበት፣ የሚቀጣበት፣ ገለባውን ከፍሬው የሚለይበት፣ ዝገቱንና ቆሻሻውን ሁሉ የሚያስወግድበት…. መለኮታዊ አሰራሩ ነው። (ይሄንን ጉዳይ እንደ እግዚአብሔር ፈቃድ “ፍጻሜ የሌለው ፍርድና ቅጣት፣ ሥቃይና መከራ... ከእግዚአብሔር ባህሪያት አንጻር እንዴት ይታያል??” የሚለውን ሃሳብ መመልከት ስንጀምር እንመለስበታለን።)   

“ፍርድህን በምድር ላይ ባደረግህ ጊዜ በምድር ላይ የሚኖሩ ጽድቅን ይማራሉና…..” ኢሳ.26፡9

ይሄንን እውነት በሐይማኖት ቤት ከሚኖሩት ይልቅ በፍርድ ቤት አካባቢ የሚሰሩ ሰዎች ጠንቅቀው ያውቁታል። በአንድ ጉዳይ በተፈጸመ ወንጀልና ጥፋት ላይ ትክክለኛና ሚዛኑን የጠበቀ ፍርድ በመስጠት በምድር ላይ ያለውን የፍትህ ሥርዓት የሚጠብቁ የሕግ ባለሙያዎች፤ ጥፋተኝነቱ በተረጋገጠ አንድ ሰው ላይ እንደጥፋቱ ክብደትና ቅለት፣ “የአምስት፣ የአሥር፣ የአሥራ አምስት…. የዕድሜ ልክ ጽኑ እሥራት” እያሉ የቅጣት ፍርድ ሲወስኑ፤ በልባቸውና በሃሳባቸው ያለው ዋና ነገር - ግባቸውና ዓላማቸው፣ ያ ሰው በዚያ ጥፋት ዳግመኛ እንዳይገኝ ለእርሱም ሆነ ለሌሎች ትምሕርት መስጠት ነው። እንዲያውም ባለፈው ዓመት ከዚህ ዓለም ያለፉት የኢትዮጵያ ጠቅላይ ሚንስትር በሐዘኑ ሰሞን ይወደሱ ከነበሩባቸው ጉዳዮች አንዱ፣ “እስር ቤቶችን ወደ ማረሚያ ቤትነት ለውጠዋል” የሚል ነው። ታድያ የዚህ ዓለም ሰዎች ይህን ጥበብ ከወዴት አመጡት???

እግዚአብሔርን ከዚህ ዓለም ሰዎች አሳንሰውና፣ በዓመጸኞችና በኃጢአተኞች ላይ የሚበይነው ፍርድና ቅጣት ምንም ውጤት የሌለውና “ዓላማ ቢስ” እንደሆነ አድርገው፡- “እርሱ እግዚአብሔር ያላመኑትን ወይም የምድርን ዓመጸኞችና ኃጢአተኞች ሁሉ ማለቂያና ፍጻሜ በሌለው ‘የዘላለም እሳት’ ይቀጣቸዋል” ብለው የሚያስተምሩ “ቲዮሎጂያንስ”፤ ወላጅ አባቶች ወይም እናቶች ናቸው። እነዚህ ወገኖች ከወለዷቸው ልጆቻቸው መካከል ዓመጸኞች አይጠፉም። እነርሱ “ዓመጸኛ” ልጆቻቸውን መልካም እንዲሆኑላቸው ለማድረግ የማይቆፍሩት ጉድጓድና “የማይበጥሱት ቅጠል” የለም። ስለነእርሱ ወደ እግዚአብሔር ከመማለድና ከመጸለይ ጀምሮ “አለ” የሚባለውን ብልሃት ሁሉ ያፈላልጋሉ። አንዳንድ የአባትነት ትዕግሥታቸውን መጠቀም ያልቻሉ ወላጆች፣ በቅጣት መልክ ወደ “ፀባይ ማረሚያ” ወይም “ግብረ ገብነትን” ወደሚያስተምሩና ሐይማኖት ቀመስ ወደሆኑ “አዳሪ” ትምሕርት ቤቶች በማስገባት ልጆቻቸውን ከፊታቸው ያርቃሉ። ምንም እንኳን ከፊታቸው ቢያርቋቸውም፣ ሲወጡና ሲገቡ፣ ሲበሉና ሲጠጡ፣ አንዳንዴም ከእንቅልፋቸው እየባነኑ ሳይቀር ስለእነርሱ ማሰባቸውን አያቋርጡም። በመጨረሻም እግዚአብሔር ረድቶአቸው ልጆቹ ወደሚፈለገው መልካምነት ሲመጡ ደስታቸው ፍጻሜ የለውም። ታድያ እነርሱ “ክፉዎች” ሆነው ሳሉ ስለልጆቻቸው ባህሪይ መለወጥ እንዲህ መጨነቅን ካወቁ “የሁሉ አባት” የተባለው የሰማይ አምላክ ደግሞ በእርሱ መልክና ምሳሌ ለፈጠራቸው የሰው ልጆች ሁሉ እንዴት ይበልጥ “አይጨነቅ!!!!”

እዚህ ላይ እስቲ ባለፈው ሰሞን “እግዚአብሔር ሥራውን ይመዝናል…” በሚል ርዕስ ስለ እግዚአብሔር ፍርድ ከጻፍኩት ጽሁፍ ላይ የትዕቢተኞች ሁሉ ዋና የነበረውን ንጉሥ፣ እግዚአብሔር ጥበብና ማስተዋል በተሞላበት ፍርዱ አማካኝነት እንዴት አድርጎ ትሁትና እግዚአብሔርን የሚያውቅ፣ የሚያከብርና የሚያመልክ ስብዕና እንዳለበሰው የሚናገረውን ክፍል እንደገና እንመልከተው፡-

“የሰው ልጆች፣ በተለይም ሐይማኖተኞች ስለ እግዚአብሔር ፍርድ ሲያስቡ ቶሎ ብሎ ወደልባቸው የሚገባው ማለቂያና ፍጻሜ የሌለው የእግዚአሔር ቁጣና ጭካኔው እንጂ፣ ጽድቅ በተትረፈረፈበት ፍርዱ ውስጥ የሚያገኝው ክብርና በትዕቢተኞችና በዐመፀኞች ሕይወት ውስጥ የሚያመጣው የከበረ የማንነትና የሕይወት ለውጥ አይደለም። የዚህ ስህተት መነሻና ምንጩ ደግሞ ከሰባኪዎቻቸው የሚሰሙት ቅጥ የሌለው ዛቻና ማሰፈራሪያ ነው። ከእግዚአብሔር የፍርድ እጅ በታች የመውደቅን አስፈሪነትም ሆነ ከዚህ ክቡር እጅ በታች ከወደቁ በህዋላ የሚገኘውን የሕይወት ለውጥ ሊናገር የሚችል እንደናቡከደናፆር ያለ ሰው ማንም የለም። ለሰባት ዘመን (የዘመኑ ቁጥር ፍጹሙን የእግዚአብሔር አሰራር ያሳየናል) የቆየው የእግዚአብሔር ፍርድ አዲሱን ናቡከደነፆር እንዲህ ይገልፀዋል፡-

“ዘመኑም ከተፈጸመ በህዋላ እኔ ናቡከደነፆር ዓይኔን ወደሰማይ አነሳሁ፣ አእምሮዬም ተመለሰልኝ፣ ልዑሉንም ባረክሁ፣ ለዘላለም የሚኖረውን አመሰገንሁ፣ አከበርሁትም፣ ግዛቱ የዘላለም ግዛት ነውና። በምድርም የሚኖሩ ሁሉ እንደምናምን ይቆጠራሉ፣ በሰማይም በሚኖሩ መካከል እንደ ፈቃዱ ያደርጋል፣ እጁንም የሚከለክላት ወይም፡- ምን ታደርጋለህ የሚለው የለም። በዚያን ጊዜም አእምሮዬ ተመለሰልኝ፣ ለመንግሥቴም ክብር ግርማዬና ውበቴ ወደ እኔ ተመለሰ፣ አማካሪዎቼና መክዋንንቶቼም ፈለጉኝ፣ በመንግሥቴም ውስጥ ጸናሁ፣ ብዙም ክብር ተጨመረልኝ። አሁንም እኔ ናቡከደነፆር የሰማይን ንጉሥ አመሰግናለሁ፣ ታላቅም አደርገዋለሁ፣ አከበረውማለሁ። ሥራው ሁሉ እውነት፣ መንገዱም ፍርድ ነውና፣ በትዕቢትም የሚሄዱትን ያዋርድ ዘንድ ይችላልና።” (ዳን.4፡34-37)

ከሰባቱ ዘመን ፍርድ በህዋላ የተገኘው ናቡከደነፆር ይሄ ነው። ልዑሉ በሰዎች መንግሥት ላይ የሚሰለጥን፣ መንግሥትንም ለሚወደው የሚሰጥ፣ ግዛቱም የዘላለም ግዛት የሆነ፣ በሰማይና በምድር መካከል እንደ ፈቃዱ የሚያደርግ፣ ትዕቢተኞችን የሚያዋርድ፣ ለትሁታኑ ፀጋን የሚሰጥ አምላክ መሆኑን የሚያውቅ ናቡከደነፆር!! እግዚአብሔርን የሚያመልክ፣ የሚያከብርና የሚያመሰግን ናቡከደነፆር!! አዲሰ ልብና አዲስ አእምሮ ከውበት ከመንግሥት ክብርና ግርማ ጋር የተመለሱለት ናቡከደነፆር!! እጅግ በጣም የሚገርመው ነገር ግን እንዲህ አይነቱ ሰው የተገኘው “የእግዚአብሔር ሕዝብ” ተብለው ከሚጠሩት እሥራኤላውያን መካከል አልነበረም!!!”

“ፍርድህን በምድር ላይ ባደረግህ ጊዜ በምድር ላይ የሚኖሩ ጽድቅን ይማራሉና…..”